‘Ik hoop dat er deuren opengaan’

“Er valt nog zoveel te doen en ik kan daar als casemanager echt aan bijdragen”, vertelt Marjolein Lucassen. Ze is blij met haar job als casemanager hersenletsel. Samen met zeven andere professionals vormt ze team Salland, de eerste pilotregio van het project.

Marjolein is gepokt en gemazeld als het om niet-aangeboren hersenletsel gaat. Ze werkt als zorgbemiddelaar bij Zozijn en regelt daarnaast alles rond nieuwe woonvoorzieningen voor mensen met hersenletsel. “Het werk als casemanager past goed bij me. Ik kan veel ervaring inbrengen. Je moet de regels kennen en weten waar je iets kan halen. Ik weet niet alles, maar ik weet wel hoe ik erachter kan komen. Ik hoop dat er deuren opengaan voor cliënten en dat we een signaal aan het ministerie kunnen geven. Hersenletsel kan ons allemaal overkomen, het is geen ver-van-mijn-bed-show.”

Maar al te vaak ziet Marjolein mensen met hersenletsel totaal vastlopen in hun leven. Woonplekken, vooral voor jonge mensen met ernstig hersenletsel zijn een groot probleem, waardoor ouders te lang voor hun kind zorgen en overbelast raken, vertelt ze. Voor bijna alle cliënten geldt dat de zoektocht naar de juiste zorg vaak slopend is.

Marjolein heeft diverse casussen onder haar hoede. Ze vertelt over een stel waarvan de jonge vrouw hersenletsel opliep. “Zij zit in een verpleeghuis dat de zorg die ze nodig heeft niet kan bieden. Management en zorgverleners willen wel, maar weten niet hoe. Het zorgplan is niet afgestemd met de cliënt en daardoor is er overal strijd over. De cliënt heeft veel moeite met de bejegening en met het gevoel dat er niet met haar gepraat wordt maar over haar. Grensoverschrijdend gedrag als gevolg van overprikkeling en ontremming wordt gezien als bewust gedrag. Dit wordt haar aangerekend, terwijl het een gevolg is van het hersenletsel en zij het zelf helemaal niet wil.”

Daarnaast heeft Marjolein iemand rechtstreeks vanuit het ziekenhuis onder haar hoede gekregen. Een jonge vrouw van in de dertig met een prima baan die volop in het leven stond. “Ze kreeg een CVA en ontdekte eenmaal thuis dat ze veel restverschijnselen heeft. Ze heeft last van vermoeidheid en overprikkeling en moet nu ontdekken wat ze nog wél kan. Nu loopt het arbeidsonderzoek bij het UWV. Deze vrouw kan nog niet overzien wat ze allemaal tegen gaat komen. Als casemanager ga ik haar langdurig bijstaan.”