Wat vinden samenwerkingspartners van het project Casemanager Hersenletsel? Frederike Apotheker is expert binnen letselschade op gebied van zorg. Ze zocht en vond een club die out of the box kon denken.
Frederike Apotheker komt in beeld als iemand door een ongeval of medische fout vastloopt in zijn leven. Ze wordt ingehuurd als onafhankelijk expert in de letselschadewereld. Haar werk verschilt per situatie. “Ik ben een informatiebron, ondersteuner of coördinator. Ik regel indicaties maar ondersteun ook de mantelzorger”, licht ze toe.
Apotheker kwam in contact met het project Casemanager Hersenletsel toen ze twee maanden betrokken was bij een schrijnende situatie. Een man met ernstig hersenletsel verbleef al maanden in een separeerruimte omdat het ‘prikkelarme regime’ nodig zou zijn om agressie te voorkomen. Bijzonder aan de situatie was dat het met de man thuis in de weekenden goed ging. “Deze man functioneert het beste als hij in zijn oude situatie kan leven.” Maar thuis wonen is niet haalbaar en in de omgeving was er geen geschikte instelling die het met hem aandurfde.
“We moesten out of the box denken voor deze man. Ik zocht een club met goede contacten in de hersenletselwereld, die de omgeving waar de familie woont kent, de instanties en organisaties kent én daar goede contacten mee heeft, en die kennis heeft over hersenletselzorg.
Je moet weten wat de standaardzorg is om te weten wanneer je juist buiten de gebruikelijke zorg iets moet realiseren. Voor deze cliënt is een speciaal traject uitgezet. Hij krijgt eerst behandeling bij de Winklerkliniek, gespecialiseerd in neuropsychiatrie. Daarna verhuist hij naar zorgorganisatie Zozijn die een maatwerkvoorziening voor hem gaat realiseren. Hij krijgt zoveel mogelijk individuele zorg. “Er moet een setting gecreëerd worden waarin hij niet overprikkeld raakt. Ook heeft hij veel individuele begeleiding nodig. Zijn oriëntatie van plaats en tijd is gestoord en zijn emoties zijn ontremd.”
Wat heeft het project Casemanager Hersenletsel vooral bijgedragen? “De casemanagers hebben een enorm netwerk van instanties en mensen waarmee gesproken kan worden en die bereid zijn om buiten de kaders te denken.” Het is moeilijk, weet Apotheker, om een goede plek te vinden voor de zwaarste groep mensen met hersenletsel.
Inmiddels heeft Apotheker ook over andere cliënten contact met het project, waaronder een meisje dat het niet redt op school als gevolg van hersenletsel. “Ze moet drie kwartier reizen tussen school, wonen en behandeling. Dan komt ze al doodmoe aan. Dat kan dus niet en daarvoor moeten we een oplossing gaan vinden.”